تعریف تربیت جنسی

تربیت جنسی را به انواع مختلف و دیدگاه های مختلف می توان تعریف کرد. گروهی معتقدند که منظور از تربیت جنسی، «انتقال اطلاعات و مسائل جنسی» به کودکان و نوجوانان است. گروهی دیگر، تربیت جنسی را صرفا به معنای آموزش مسابل جنسی نمی دانند، بلکه تربیت جنسی را «فراهم آوردن زمینه رشد صحیح غریزه جنسی می دانند به گونه ای که با استفاده از این غریزه، ار انحراف ها و لغزش های جنسی پیش گیری شود.»

کدام تعریف درست است؟

در مجموع می توان گفت که: تعریف دوم کامل تر از تعریف اول می باشد، زیرا اگر یک فرد را با مجموعه ای از اطلاعات در زمینه ای خاص رها کنیم، نه تنها به رشد و کمال او کمکی نکرده ایم بلکه زمینه انحراف فرد را در همان موضوع به وجود آورده ایم. در این بین کودکان و نوجوانان که هیچ گونه اطلاعات صحیحی در مورد مسایل جنسی که در سنین مختلف متفاوت خواهد شد هم ندارند، در نتیجه بیشتر در خطر انحراف، مشکلات و صدمات بوجود آمده می باشند.

اهمیت و ضرورت تربیت جنسی

انسان دارای ابعاد مختلف جسمی و روحی است و در تربیت و پرورش نیز باید به ابعاد مختلف توجه کرد. نمی توان هیچ کدام از این ابعاد را از هم جدا کرد و یا فقط بر روی یک جنبه تمرکز کرد. در صورتی که فقط بر یک جنبه تمرکز کنیم شکست ما تقریبا قطعی خواهد بود. پس تربیت و پرورش باید همه جانبه و در عین حال متناسب با سن، جنس، توانایی، رشد شخصیتی و روانی و… باشد، به ویژه آنکه رشد این ابعاد همراه با هم و به صورت هم زمان اتفاق نمی افتد. ازاین رو، تربیت در هر زمینه ای باید با رشد آن زمینه مناسب باشد.

از سوی دیگر، صاحب نظران و اندیشمندان تربیتی به این نتیجه رسیده اند که در دوران کودکی، پایه های اساسی ساختمان شخصیت انسان شکل می گیرد و دوره نوجوانی به بعد، زمان تثبیت شخصیت انسان است. باید متولیان امر تربیت، به ویژه والدین به این مهم توجه داشته باشند و برای تربیت فرزند خود، از کودکی سرمایه گذاری کنند.

در واقع اگر بخواهیم فرزندپروری موفق داشته باشیم، بایستی در کنار تمام مواردی که رعایت می کنیم، باید تربیت جنسی کودک و نوجوان را نیز مد نظر قرار دهیم و حتی با توجه به تاثیر بسزای مسائل جنسی در دیگر ابعاد رشد شخصیتی، روحی و روانی کودکان و نوجوانان، توجه به امر یادگیری و آموزش در این زمینه، ضروری تر به نظر می رسد.

دوران کودکی مهمترین زمان برای آموزش مسائل جنسی است:

بر هیچ کس پوشیده نیست که دوران کودکی، دوره بسیار سرنوشت ساز می باشد و توجه به این دوران و آموزشهای مربوط به آن بسیار ضروری تر می باشد. به گونه ای که برخی صاحب نظران معتقدند سرنوشت جنسی انسان از بدو تولد آغاز می شود. در دوران بلوغ که اوج شکوفایی و رشد غریزه جنسی است، تربیت جنسی نوجوانان از ضرورت بیشتری برخوردار می باشد.

بر خلاف تصور مردم و بسیاری از والدین، صاحب نظران حوزه تربیت و فرزندپروری، معتقدند مسئله بلوغ و آموزش آن نباید پشت گوش انداخته شود و یا آن را کنار گذاشت و نوجوان را در این زمینه به حال خود رها کرد، بلکه باید او را در جریان دگرگونی های جنسی، جسمی و روحی که در این دوره رخ می دهد، قرار داد.

نتایج غفلت والدین و افراد مرتبط با امر آموزش کودکان و نوجوانان:

اگر والدین و افراد مرتبط با امر آموزش کودکان و نوجوانان از مسئله تربیت جنسی کودکان و نوجوانان غفلت کنند، آسیب هایی کودکان و نوجوان را تهدید می کند که از آن جمله می توان موارد زیر را نام برد:

استفاده از شبکه های اطلاعاتی آلوده در مورد مسایل جنسی که در نتیجه ارضا نشدن حس کنجکاوی جنسی صورت می گیرد.
احساس گناه و خجالت ناشی از نبود اطلاعات درست که در نهایت منجر به انزوا، درون گرایی و خود ارضایی خواهد شد.
آگاهی نداشتن از تکلیف شرعی و وظایفی که در دوره نوجوانی بر عهده وی می باشد در نتیجه، پایه و اساس اخلاقی و اعتقادی وی در ابتدای شروع سن تکلیف سست می شود.
سردرگمی بین انتخاب درست و غلط به دلیل عدم دسترسی به اطلاعات درست.
از دست دادن قدرت تصمیم گیری درست در زمان نیاز به تصمیم گیری مهم
به خطر افتادن سلامت جسمانی به دلیل نداشتن اطلاعات صحیح برای انجام و رعایت بهداشت عمومی مرتبط با مسائل جنسی
خطراتی که در دوران کودکی می تواند به دلیل نتوانستن بیان کلمه « نه » کودک را تحت تاثیر قرار دهد.

اینها تنها قسمتی از اثرات کوتاهی والدین و افراد مرتبط با تربیت جنسی کودکان و نوجوانان می باشد که کودکان و نوجوانان را تحت تاثیر قرار می دهند. پس ضرورت دارد که والدین، آموزش های مربوط به تربیت جنسی کودکان و نوجوانان را فراگرفته و این آموزش ها را در اختیار فرزندان خود قرار دهند، تا هر چه سریعتر به روند رشد فرزندان خود کمک کنند.